November 15th 2009

hati ini, tidak lagi mengerti makna sayang.
walaupun dikatakan memberi kasih,
jujurnya hati ini tidak lagi mengenal erti kasih.
dan kini, hati dah penat.
hati tak mahu lagi memberi kasih.
bukan kepada sebarang orang.
hati tak mahu berbohong.
hati tak mahu bazirkan kasih sayang.
kepada orang yang belum tentu ikatannya dengan hati.

walau apa pun,
hati kenal hati yang sesuai untuk hati.
bagi hati, hati itu hanya perlu lupakan hati lain,
dan ikat dengan hati.
hati bukan jahat.
tapi hati nak juga merasa kebahagiaan untuk hati.
hati dah banyak berkorban untuk hati lain.
tanpa memperdulikan hati sendiri.
kepedihan hati, hati hanya kongsi dengan Tuhan.
tapi untuk kali ni, hati taknak lepaskan peluang yang ada.

tapi, kalau hati teruskan dengan niat dan usaha hati,
hati akan lukakan hati yang lain.
hati tak boleh pentingkan hati sendiri.
tapi, ... hati sedih..

waktu hati lepaskan hati tu satu ketika dulu,
hati sakit, hati betul2 sakit.
sebab hati terlalu sayangkan hati tu.
tapi hati terpaksa.

bila hati tu dengan hati lain,
tapi masih mengaku hatinya milik hati,
hati tak berbuat apa.
sebab hati tahu hati tu milik hati lain.
walaupun hati masih sayangkan hati tu.

dan kini, hati tu masih datang dekat hati,
mengaku benda yang sama,
hati berat nak lepaskan hati tu lagi.
kalau boleh, hati nak hidup dengan hati tu.
tapi, hati tu keliru,
walaupun mengakui hati tu sentiasa bandingkan hati lain dengan hati.
mengakui bahawa hati saja yang sesuai dengannya.

dan hati sedih lagi.
kalaulah takdir Tuhan membuatkan hati terpaksa berkorban lagi.
hati berserah. hati redha.
hati boleh. semoga hati tabah.
tapi selagi hati tu tak berbuat keputusan,
hati takkan berserah, hati taknak mengalah.